કર્મયોગી બનો, પરંતુ હંમેશાં તમારા કર્મફળનો ત્યાગ કરો, તે ભગવાન શ્રીકૃષ્ણના જીવનનો એક મહત્વપૂર્ણ અને મહત્વપૂર્ણ પાઠ છે.
દુન્યવી જીવનમાં આપણે જોઈએ છીએ કે એક વસ્તુ ખૂબ ઓછી છે, પરંતુ ખૂબ જ મહત્વપૂર્ણ અને સમજવા જેવી છે. જ્યારે કર્તા ભાવના આપણી અંદર આવે છે અને આપણે સમજવા માંડે છે કે મેં આ કાર્ય કર્યુ છે, ત્યારે આપણને તે કર્મનો સ્વાભાવિક આસક્તિ હશે. હવે, તે આપણા માટે નહીં, તે ફળદાયી રહેશે.
હવે આપણા દ્વારા કરવામાં આવેલા કોઈપણ કર્મનું પરિણામ આપણી ઇચ્છાનું ફળ હશે. આવી સ્થિતિમાં, જ્યારે ફળ આપણને પ્રાપ્ત થશે નહીં, તો ચોક્કસ આપણું જીવન દુ: ખ, ઉદાસી અને તાણથી ભરાઈ જશે.
જ્યારે આપણે આપણા વિષયના અહંકારનો ત્યાગ કરીએ છીએ, ત્યારે આપણે હંમેશાં આ અર્થમાં શ્રેષ્ઠ કાર્યોમાં રહીશું કે તે એકમાત્ર ભગવાન છે.
મારો ભગવાન મને માધ્યમ બનાવીને જે જોઈએ છે તે કરવા માટે મને દબાણ કરી રહ્યું છે. હવે પરિણામની કોઈ ચિંતા નથી. આ સ્થિતિમાં, પરિણામો હકારાત્મક છે કે નકારાત્મક, જીતવા અથવા હારી જવા, સફળતા કે નિષ્ફળતા, કોઈપણ પરિસ્થિતિમાં, આપણું મન વિચલિત નહીં થાય અને અનંત આનંદની અનુભૂતિ આપણા પર ચાલુ રહેશે.
જ્યારે હું એકલો જ કામ કરતો નથી, તો પછી હું ક્યાંથી પરિણામ માટે મોહિત રહેવા આવીશ ..?
હવે આ જ છે જેને જીવનનો કર્મયોગ કહેવામાં આવે છે. જેમાં કર્મ છે પણ ત્યાં આધ્યાત્મિકતાનો અહેસાસ નથી. જ્યાં દુ:ખની ભાવના નથી, તે બધા પ્રભુઓ જે તે કરે છે અને કરે છે, તો ત્યાં તણાવ, ઉદાસી કે ડિસ્કનેક્શન કેવી છે ..?
અવિરત કર્મયોગ અને તે પરમ સ્વામીનો માત્ર સંયોજન છે.
